Darowizna 100 tysięcy od rodziców – jak zgłosić i uniknąć podatku?

Darowizna od rodziców – podstawy prawne i dopuszczalne kwoty

Czym jest darowizna i na jakiej podstawie prawnej się opiera?

Darowizna to nieodpłatne przysporzenie majątkowe, które jedna osoba przekazuje drugiej, nie oczekując nic w zamian. W polskim systemie prawnym instytucję darowizny reguluje Kodeks cywilny (art. 888 i n.), natomiast kwestie podatkowe – ustawa o podatku od spadków i darowizn z 1983 r. W przypadku darowizny pieniężnej od rodziców do dziecka zastosowanie mają przepisy tej ustawy, w szczególności art. 4a, który przewiduje możliwość całkowitego zwolnienia z podatku, pod warunkiem spełnienia określonych warunków formalnych.

Warto zaznaczyć, że darowizna 100 tysięcy złotych od rodziców – mimo że kwota ta przekracza standardowe limity wolne od podatku dla grupy I – może być całkowicie nieopodatkowana, o ile zostanie odpowiednio zgłoszona i udokumentowana.

Grupy podatkowe i limity zwolnienia z podatku

Ustawa o podatku od spadków i darowizn dzieli osoby fizyczne na trzy grupy podatkowe, w zależności od stopnia pokrewieństwa z darczyńcą. Rodzice i dzieci należą do grupy I, która ma najkorzystniejsze warunki podatkowe. Jednak w obrębie tej grupy funkcjonuje jeszcze grupa „zerowa”, która obejmuje najbliższych członków rodziny – m.in. rodziców, dzieci, dziadków, wnuki, pasierbów, ojczyma i macochę.

Dla grupy I (jeśli nie korzystamy z pełnego zwolnienia) kwota wolna od podatku wynosi 10 434 zł na osobę na 5 lat. Oznacza to, że darowizny od jednego z rodziców do dziecka w tej wysokości nie trzeba ani zgłaszać, ani odprowadzać od niej podatku. W przypadku kwoty 100 000 zł limit ten jest przekroczony, ale to wciąż nie oznacza, że trzeba płacić podatek – możliwe jest zastosowanie pełnego zwolnienia dla grupy zerowej, jeśli darowizna zostanie:

• odpowiednio udokumentowana (najczęściej przelewem na konto bankowe obdarowanego),
• zgłoszona do urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy na formularzu SD-Z2.

Znaczenie formy darowizny – gotówka a przelew bankowy

Nie bez znaczenia pozostaje forma przekazania środków. Ustawodawca wyraźnie zaznacza, że aby darowizna pieniężna korzystała z pełnego zwolnienia z podatku, musi być udokumentowana przelewem lub przekazem pocztowym. Przekazanie pieniędzy „do ręki”, czyli w gotówce, wyklucza możliwość skorzystania z preferencyjnych warunków i wiąże się z koniecznością zapłaty podatku od nadwyżki ponad 10 434 zł – nawet jeśli darczyńcą jest rodzic.

Przykład: Jeśli ojciec przekaże synowi 100 tys. zł w gotówce, a syn nie zgłosi tego w terminie, wówczas będzie musiał zapłacić podatek według skali dla grupy I – co oznacza:

• od nadwyżki 89 566 zł – 3% od pierwszych 10 278 zł = 308,34 zł,
• 5% od kolejnych 27 090 zł = 1354,50 zł,
• 7% od pozostałych 52 198 zł = 3653,86 zł.

Łącznie: 5316,70 zł podatku, tylko z powodu braku przelewu i zgłoszenia. W przypadku większych kwot kwota podatku może być znacznie wyższa.

Dlatego tak ważne jest, by każdą darowiznę przekraczaną poza limit zgłaszać i realizować przelewem – najlepiej z tytułem „darowizna na rzecz dziecka”.

Różnice między darowizną pieniężną a rzeczową

W praktyce darowizny od rodziców przybierają najczęściej formę przelewu pieniędzy, jednak mogą również mieć charakter rzeczowy – np. przekazanie samochodu, działki, udziału w nieruchomości czy kosztownego przedmiotu (np. biżuterii, zegarka). W takich przypadkach również mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W przypadku darowizny rzeczowej:

• jej wartość szacuje się według wartości rynkowej z dnia przekazania,
• zgłoszenia dokonuje się również na druku SD-Z2, ale należy dołączyć opis rzeczy, jej stan techniczny oraz oszacowaną wartość,
• nie obowiązuje wymóg przelewu, ale niezbędne może być potwierdzenie odbioru (np. umowa darowizny z podpisem obu stron).

Dla nieruchomości, np. mieszkania lub działki, konieczna jest forma aktu notarialnego, a notariusz samodzielnie zgłasza darowiznę do urzędu skarbowego, dlatego w takich przypadkach formalności są prostsze z punktu widzenia obdarowanego.

Rodzaje darowizn łączonych – od obojga rodziców

Wielu rodziców przekazuje darowizny łącznie, np. po 50 tys. zł od każdego z nich. Warto wiedzieć, że darowizna od każdego rodzica liczona jest osobno, co oznacza, że:

• można otrzymać 100 tys. zł łącznie, po 50 tys. od mamy i taty,
• każda darowizna podlega osobnemu zgłoszeniu na osobnym formularzu SD-Z2,
• warunkiem zwolnienia jest, aby każda z tych kwot była przelana osobno, najlepiej z konta danego rodzica.

Jeśli obie darowizny trafią z jednego konta (np. wspólnego rachunku bankowego rodziców), może to wzbudzić wątpliwości urzędu skarbowego, który może potraktować przelew jako darowiznę od jednego rodzica – co oznaczałoby przekroczenie limitu i ewentualny podatek. Dlatego rekomenduje się, aby każdy z rodziców wykonał osobny przelew ze swojego konta.

Darowizna na konkretny cel – a obowiązek podatkowy

Ciekawym przypadkiem są darowizny celowe, np. na zakup mieszkania, samochodu, leczenie czy edukację. Z perspektywy urzędu skarbowego cel nie ma wpływu na opodatkowanie – decydujące są:

• forma przekazania (przelew lub gotówka),
• termin zgłoszenia (do 6 miesięcy),
• relacja pokrewieństwa.

Niemniej jednak w przypadku celowych darowizn (np. przelew tytułem „na zakup mieszkania przez syna”) łatwiej uzasadnić darowiznę jako realną i dobrowolną. Dodatkowo, jeśli środki są przeznaczone na cele mieszkaniowe, a nie występuje pełne zwolnienie z podatku, można niekiedy skorzystać z ulg mieszkaniowych przewidzianych w przepisach podatkowych.

Darowizna a wpływ na inne zobowiązania

Niektóre osoby zastanawiają się, czy przyjęcie darowizny wpływa na:

• możliwość uzyskania kredytu hipotecznego,
• obowiązki alimentacyjne,
• dostęp do świadczeń socjalnych (np. 800+, stypendia, dodatki mieszkaniowe).

Odpowiedź brzmi: tak, może wpływać – banki, sądy czy MOPS-y mogą brać pod uwagę przyrost majątku obdarowanego. W szczególności:

• banki mogą wymagać dokumentacji darowizny jako wkładu własnego przy kredycie,
• sądy mogą uznać, że osoba otrzymująca wysoką darowiznę ma zdolność alimentacyjną,
• organy socjalne mogą uznać, że osoba z darowizną nie kwalifikuje się do pomocy.

Dlatego warto przemyśleć moment i sposób przekazania środków, jeśli planujemy w przyszłości ubiegać się o kredyt lub pomoc społeczną.

W kolejnej części przejdziemy do omówienia praktycznego aspektu zgłoszenia darowizny 100 tys. zł do urzędu skarbowego.

Jak prawidłowo zgłosić darowiznę 100 000 zł?

Druk SD-Z2 – od czego zacząć i gdzie go znaleźć?

Formularz SD-Z2 jest jedynym akceptowanym przez urząd skarbowy dokumentem zgłoszenia darowizny zwolnionej z podatku w grupie „zerowej”. Wzór druku można:

• pobrać w PDF ze stron Ministerstwa Finansów albo dowolnego urzędu skarbowego,
• wypełnić on-line w usłudze e-Urząd Skarbowy lub na platformie ePUAP (profil zaufany wymagany),
• otrzymać papierową wersję w okienku informacji urzędu skarbowego.

Najważniejsza zasada: druk zawsze składa obdarowany, a nie darczyńca. Jeśli 100 000 zł przekazują oboje rodzice, dziecko składa dwa oddzielne zgłoszenia – każde opisuje jedną darowiznę.

Termin 6 miesięcy – jak liczyć i kiedy zaczyna biec?

Ustawa o podatku od spadków i darowizn daje obdarowanemu dokładnie 6 miesięcy na złożenie SD-Z2. Termin liczony jest od dnia:

1. zaksięgowania przelewu na rachunku obdarowanego, jeśli darowizna miała formę pieniężną,
2. podpisania umowy darowizny, jeśli przedmiotem jest rzecz ruchoma,
3. przekazania własności (np. aktu notarialnego) – w przypadku nieruchomości.

Jeżeli 100 000 zł wpływa partiami, liczymy termin od ostatniego przelewu zamykającego darowiznę (o ile w tytule widać, że to części jednej darowizny, np. „darowizna cz. 1/3, 2/3, 3/3”). Dla bezpieczeństwa warto jednak złożyć każdy SD-Z2 po każdym przelewie, aby uniknąć sporu o interpretację.

Instrukcja wypełniania pól krok po kroku

Sekcja A – dane identyfikacyjne

• A.1 – zaznacz „darowizna”.
• A.6 – podaj pełen adres zamieszkania; urząd skarbowy właściwy jest według tego adresu z dnia zgłoszenia.

Kluczowa uwaga: jeżeli w trakcie sześciomiesięcznego terminu zmienisz miejsce zamieszkania, zgłaszasz darowiznę do poprzedniego urzędu, bo tam wtedy podlegałeś pod właściwość miejscową.

Sekcja B – informacje o nabytej rzeczy lub prawie

• B.1.1 – wpisz „środki pieniężne w wysokości 100 000 zł”,
• B.1.6 – zaznacz „przelew bankowy – załącznik: potwierdzenie”,
• B.1.12 – data zaksięgowania przelewu,
• B.2 – wartość rynkowa: 100 000,00.

Jeśli rodzice dzielą kwotę, w każdym SD-Z2 wpisujesz 50 000 zł osobno.

Sekcja C – dane darczyńcy

• Imię i nazwisko, PESEL (koniecznie!), adres zameldowania darczyńcy.
• W przypadku, gdy rodzic posiada wspólne konto z małżonkiem, a przelew wychodzi z rachunku wspólnego, w polu „źródło pochodzenia środków” wpisz: „środki własne darczyńcy z majątku wspólnego”.

Sekcja D – oświadczenia

Zaznaczasz:

• „darowizna pochodzi od osoby z grupy zerowej” oraz
• „spełniono wymóg udokumentowania przelewem”.

Podpisz się czytelnie – niewyraźny podpis jest najczęstszą przyczyną wezwań do uzupełnienia.

Forma złożenia: poczta, okienko, ePUAP – plusy i minusy

Kanał	Dowód złożenia	Ryzyko błędów	Czas obsługi
Osobiście w US	Pieczątka wpływu	możliwość korekty na miejscu	natychmiast
List polecony	potwierdzenie nadania	brak weryfikacji przed wysyłką	2–14 dni
ePUAP/e-US	UPO (urzędowe poświadczenie odbioru)	walidacja online	kilka minut

Najpewniejszy jest e-Urząd Skarbowy: system odrzuci formularz bez obowiązkowych pól, daje UPO od razu, a UPO jest równoważne pieczątce wpływu.

Bankowy ślad pieniądza – jak przygotować załączniki

Urząd skarbowy wymaga dowodu przelewu – wystarczy:

• PDF wygenerowany z bankowości internetowej (potwierdzenie wykonania przelewu),
• w papierze – wydruk potwierdzenia z pieczątką banku.

Potwierdzenie musi pokazywać:

1. dane nadawcy (imię, nazwisko, numer konta, ewentualnie adres),
2. dane odbiorcy (imię, nazwisko, numer konta),
3. kwotę i walutę,
4. datę księgowania,
5. tytuł przelewu zawierający słowo „darowizna”.

Jeżeli rodzice wysyłają pieniądze z zagranicy, warto zachować rachunek przeliczeniowy lub wyciąg wskazujący równowartość kwoty w PLN w dniu wpływu – fiskus oblicza wartości według kursu średniego NBP.

Najczęstsze błędy formalne i jak ich uniknąć

1. Brak PESELu darczyńcy – system e-US nie przepuści druku bez PESELu; papierowy urząd odeśle do uzupełnienia.
2. Wiązana darowizna gotówkowa („rodzice wypłacili, a ja wpłaciłem”) – fiskus traktuje to jak gotówkę; zwolnienie nie przysługuje.
3. Jeden przelew z rachunku wspólnego bez wskazania, jaka część to środki każdego z rodziców – warto w tytule przelewu dodać „po 50 000 zł od każdego darczyńcy”.
4. Spóźnienie – złożenie SD-Z2 po terminie 6 miesięcy co do zasady eliminuje zwolnienie; można ratować się czynnym żalem, ale to nie zawsze chroni przed podatkiem.
5. Wpis niewłaściwego adresu urzędu – liczy się data wpływu do właściwego US; przesłanie do innego wydłuża termin i może skutkować utratą ulgi.

Korekta SD-Z2 i czyny zabronione

Jeśli odkryjesz błąd po wysłaniu:

• korekta deklaracji – możliwa w terminie 6 miesięcy; zaznaczasz pole „korekta” i wysyłasz poprawny druk,
• po 6 miesiącach – tylko czynny żal (art. 16 KKS) z wyjaśnieniem przyczyn i prośbą o umorzenie sankcji; fiskus może, lecz nie musi, odstąpić.

Za zatajenie darowizny przewiduje się grzywnę do 720 stawek dziennych lub karę pozbawienia wolności (przypadki skrajnych oszustw). W praktyce urząd stosuje mandaty do 5 tys. zł i nakazuje zapłatę podatku z odsetkami.

Dokumentacja uzupełniająca – kiedy warto mieć więcej dowodów?

W razie kontroli KAS przydatne są:

• potwierdzenia wpływu z banku obdarowanego,
• historia rachunku darczyńcy pokazująca wypływ środków,
• ewentualna umowa darowizny (choć darowizna pieniężna nie wymaga aktu notarialnego, pisemna forma potwierdza zgodną wolę stron),
• korespondencja mailowa, jeśli przelew miał nietypowy tytuł lub obejmował kilka transz.

Darowizna a majątek wspólny małżonków obdarowanego

Jeśli obdarowane dziecko pozostaje w ustroju wspólności małżeńskiej, darowizna od rodziców wchodzi do jego majątku osobistego – o ile w tytule przelewu lub umowie widnieje adnotacja „na majątek osobisty” lub podobna klauzula. Brak takiej wzmianki może spowodować, że w przyszłości (np. przy rozwodzie) darowiznę uzna się za majątek wspólny.

Banki i wkład własny – co trzeba dostarczyć?

Przy kredycie hipotecznym banki zwykle:

• honorują darowiznę jako wkład własny,
• wymagają kopii SD-Z2 z potwierdzeniem przyjęcia,
• proszą o potwierdzenie przelewu z rodzica na konto kredytobiorcy,
• mogą wymagać oświadczenia darczyńcy o braku roszczeń zwrotnych.

Dlatego warto zbierać dokumenty na bieżąco – brak choćby jednego potwierdzenia może zablokować proces kredytowy.

Darowizna z zagranicy – dodatkowe obowiązki

Gdy rodzice mieszkają na stałe poza Polską:

• kurs przeliczeniowy – średni NBP z dnia wpływu na rachunek w PLN,
• możliwe jest, że urząd skarbowy poprosi o tłumaczenie potwierdzenia przelewu na język polski,
• jeśli przelew trafia na konto walutowe, darowiznę przelicza się po kursie z dnia księgowania w banku polskim, a nie banku zagranicznego.

Najlepsze praktyki – checklista przed wysłaniem SD-Z2

1. Sprawdź, czy przelew nosi tytuł „darowizna” i został wysłany z indywidualnego konta każdego darczyńcy.
2. Zbierz PDF potwierdzający przelew – upewnij się, że widać dane obu stron.
3. Wypełnij SD-Z2 on-line – system podpowie błędy.
4. Załącz skan potwierdzenia do e-Urzędu (lub wydruk do papierowego wniosku).
5. Wyślij, a UPO lub pieczątka wpływu schowaj razem z potwierdzeniem przelewu.
6. Jeśli darowizna ma być wyłączona z majątku wspólnego – przelej ją na wyodrębniony rachunek obdarowanego i zaznacz to w tytule.

Stosując powyższe kroki, darowizna 100 000 zł od rodziców pozostanie całkowicie zwolniona z podatku, a ryzyko kontroli i dodatkowych kosztów zostanie zminimalizowane.

Konsekwencje niezgłoszenia darowizny i kontrole skarbowe

Co się stanie, jeśli nie zgłoszę darowizny 100 tys. zł?

Choć wiele osób lekceważy obowiązek zgłoszenia darowizny do urzędu skarbowego, zaniedbanie tego obowiązku może mieć bardzo poważne konsekwencje. Jeżeli obdarowany nie złoży formularza SD-Z2 w wymaganym 6-miesięcznym terminie, automatycznie traci prawo do zwolnienia z podatku, nawet jeśli spełnia wszystkie pozostałe warunki (jak np. przelew bankowy od rodziców).

W takim przypadku cała darowizna ponad kwotę wolną od podatku (10 434 zł) podlega opodatkowaniu według stawek właściwych dla grupy I podatkowej. Oznacza to, że z kwoty 100 000 zł obdarowany będzie musiał zapłacić podatek od 89 566 zł. Fiskus wylicza go w trzech progach:

• 3% od kwoty do 10 278 zł,
• 5% od nadwyżki ponad 10 278 zł do 20 556 zł,
• 7% od wszystkiego powyżej tej kwoty.

W rezultacie łączny podatek może wynieść ponad 5 tys. zł, a do tego doliczane są odsetki za zwłokę oraz kara grzywny w przypadku wykrycia niezgłoszonej darowizny podczas kontroli. W praktyce urząd może zastosować kodeks karny skarbowy (KKS) i nałożyć karę do 5 000 zł mandatu, lub – w przypadku poważniejszych naruszeń – skierować sprawę do sądu.

Jakie są sankcje karne i administracyjne?

Zgodnie z art. 56 Kodeksu karnego skarbowego, kto nie zgłasza darowizny lub zgłasza ją nieprawidłowo, narażając tym Skarb Państwa na stratę, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych, co w praktyce oznacza setki tysięcy złotych w skrajnych przypadkach. Jednak przy pierwszym uchybieniu organy skarbowe zazwyczaj stosują:

• mandat karny skarbowy (do 5 000 zł),
• nakaz zapłaty podatku od wartości darowizny ponad limit,
• naliczenie odsetek ustawowych za opóźnienie.

Warto pamiętać, że jeśli podatnik dobrowolnie zgłosi się do urzędu z tzw. czynnym żalem (czyli przyzna się do błędu i złoży zaległy druk wraz z wyjaśnieniem), może liczyć na złagodzenie sankcji, a czasem nawet całkowite ich uniknięcie. Warunkiem jest jednak, że urząd nie wszczął jeszcze postępowania wyjaśniającego lub kontroli podatkowej.

Czy można złożyć SD-Z2 po terminie?

Tak, ale z zastrzeżeniem. Złożenie SD-Z2 po upływie 6 miesięcy nie przywraca prawa do zwolnienia z podatku, ale może złagodzić wymiar kary – szczególnie jeśli do dokumentu zostanie dołączone pismo z czynnym żalem, w którym podatnik opisuje okoliczności niedopatrzenia, np.:

• brak wiedzy o obowiązku zgłoszenia,
• choroba,
• działanie w dobrej wierze,
• mylące informacje uzyskane od rodziny, znajomych lub nawet urzędnika.

Czynny żal powinien zawierać: dane osoby, opis sytuacji, przyznanie się do błędu, deklarację uzupełnienia obowiązku oraz prośbę o odstąpienie od sankcji. Warto dołączyć też kopie przelewów i formularz SD-Z2.

Jeśli urząd skarbowy nie uzna czynnego żalu, może zażądać zapłaty podatku wraz z odsetkami. Od decyzji fiskusa przysługuje odwołanie do dyrektora izby administracji skarbowej, a potem skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego (WSA).

Jakie są mechanizmy kontroli darowizn?

Wbrew obiegowej opinii urząd skarbowy aktywnie monitoruje przelewy i przepływ pieniędzy, zwłaszcza te przekraczające określone progi. Banki mają obowiązek zgłaszać do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej (GIIF):

• transakcje powyżej 15 000 euro (ok. 65 000 zł),
• transakcje podejrzane lub nietypowe – np. kilka przelewów na wysokie kwoty w krótkim czasie.

Fiskus dysponuje również systemem STIR, który umożliwia analizowanie przepływów między kontami bankowymi osób fizycznych i firm. Co więcej, urzędnicy mogą poprosić bank o:

• historię rachunku darczyńcy i obdarowanego,
• informacje o tytule przelewu i jego źródle,
• potwierdzenie posiadania konta wspólnego lub indywidualnego.

Często darowizny są ujawniane podczas innych kontroli, np. przy:

• składaniu wniosku o kredyt hipoteczny,
• zakupie nieruchomości lub pojazdu,
• weryfikacji majątku przy postępowaniach spadkowych lub alimentacyjnych,
• ubieganiu się o pomoc socjalną.

Jeśli fiskus odkryje nieujawnioną darowiznę, podejmuje czynności sprawdzające, które mogą przekształcić się w kontrolę podatkową, a w jej wyniku w postępowanie podatkowe zakończone decyzją o naliczeniu podatku i kar.

Jak bronić się przed konsekwencjami? Strategia działania

Jeśli otrzymałeś wezwanie z urzędu skarbowego lub pismo wzywające do wyjaśnień:

1. Nie panikuj. Często to tylko zapytanie, które ma ustalić, czy dany przelew był darowizną.
2. Przygotuj dokumenty: przelewy, korespondencję, umowę, ewentualne potwierdzenia rodzinne.
3. Sprawdź, czy złożyłeś SD-Z2 – być może zgłoszenie zostało dokonane, ale urząd nie ma go w systemie.
4. Jeśli nie zgłosiłeś, rozważ natychmiastowe złożenie zaległego druku i czynnego żalu.
5. W razie wątpliwości skonsultuj się z doradcą podatkowym lub prawnikiem – mogą pomóc sformułować pismo do urzędu i zmniejszyć skutki błędu.

Najgorszą strategią jest milczenie – brak reakcji może oznaczać przyznanie się do winy, a to kończy się wszczęciem postępowania i wysokimi karami.

Zgłoszenie zaległe a przyszłe darowizny – czy urząd „ma mnie na oku”?

Nie. Zgłoszenie jednej darowizny po terminie nie oznacza, że urząd będzie każdą kolejną traktował podejrzliwie. Wręcz przeciwnie – wiele urzędów bardziej docenia uczciwość i samodzielne działania niż upór i zaprzeczanie. Jednak każda kolejna niezgłoszona darowizna może być oceniana jako powtarzające się naruszenie prawa, co zwiększa ryzyko poważniejszych konsekwencji.

Dlatego przy każdej nowej darowiźnie warto:

• trzymać się formy przelewu bankowego,
• wypełniać SD-Z2 w terminie,
• przechowywać dokumentację min. przez 5 lat od końca roku podatkowego.

Tylko w ten sposób można skorzystać z pełnego zwolnienia z podatku i nie narażać się na nieprzyjemności ze strony urzędów skarbowych.

Darowizna 100 tysięcy od rodziców może być w 100% legalna, wolna od podatku i bezpieczna – pod warunkiem spełnienia wymogów formalnych i świadomości obowiązków podatkowych. Warto do tematu podejść odpowiedzialnie, bo to inwestycja nie tylko w finanse, ale i w spokój ducha.

FAQ darowizna 100 tysięcy od rodziców

Czy darowizna 100 tys. zł od rodziców jest opodatkowana?

Nie, jeśli darowizna zostanie prawidłowo zgłoszona na formularzu SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy i została dokonana przelewem, nie trzeba płacić podatku. Rodzice należą do I grupy podatkowej i mają prawo do pełnego zwolnienia.

Jak zgłosić darowiznę 100 tys. zł do urzędu skarbowego?

Należy wypełnić formularz SD-Z2 i złożyć go w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania obdarowanego. Można to zrobić osobiście, listownie lub elektronicznie przez ePUAP.

Co się stanie, jeśli nie zgłoszę darowizny od rodziców?

W przypadku niezgłoszenia darowizny w terminie, zwolnienie z podatku przepada, a urząd skarbowy może nałożyć obowiązek zapłaty podatku oraz odsetki. Możliwe są też sankcje karno-skarbowe.

Czy darowiznę trzeba udokumentować przelewem?

Tak, przelew bankowy lub przekaz pocztowy jest wymagany, aby móc skorzystać ze zwolnienia z podatku. Darowizna wręczona w gotówce nie daje prawa do ulgi.

Jak często można otrzymywać darowizny od rodziców bez podatku?

Limit łącznej darowizny od jednej osoby wynosi 10 434 zł co 5 lat bez zgłoszenia. Powyżej tej kwoty można otrzymać dowolną sumę od rodziców bez podatku, ale pod warunkiem zgłoszenia darowizny w terminie i spełnienia warunków formalnych.