Kuroniówka – komu przysługuje, ile wynosi i jak złożyć wniosek o zasiłek dla bezrobotnych
Czym jest „kuroniówka” i komu przysługuje
Pochodzenie i znaczenie pojęcia „kuroniówka”
Kuroniówka to potoczne określenie na zasiłek dla bezrobotnych, czyli świadczenie pieniężne wypłacane przez państwo osobom, które utraciły zatrudnienie i zarejestrowały się w powiatowym urzędzie pracy jako osoby bezrobotne. Termin ten pochodzi od nazwiska Jacka Kuronia, ministra pracy i polityki socjalnej w latach 90., który w znaczący sposób przyczynił się do ukształtowania nowoczesnego systemu wsparcia dla osób pozostających bez zatrudnienia. Mimo że oficjalnie w przepisach nie istnieje słowo „kuroniówka”, to w języku potocznym funkcjonuje powszechnie jako synonim świadczenia dla osób bezrobotnych.
Obecnie zasiłek dla bezrobotnych jest regulowany ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, a jego wypłata, wysokość, warunki uzyskania oraz obowiązki osoby pobierającej świadczenie są ściśle określone i jednolite dla całego kraju – z pewnymi różnicami regionalnymi, np. dotyczącymi długości pobierania świadczenia.
Kto może ubiegać się o zasiłek dla bezrobotnych?
Aby otrzymać zasiłek dla bezrobotnych, osoba zainteresowana musi zarejestrować się jako bezrobotna w powiatowym urzędzie pracy i spełniać warunki ustawowe, w szczególności te dotyczące stażu pracy i odprowadzania składek na Fundusz Pracy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, prawo do zasiłku przysługuje osobie, która:
- w ciągu ostatnich 18 miesięcy poprzedzających rejestrację przepracowała łącznie co najmniej 365 dni,
- w tym okresie osiągała co najmniej minimalne wynagrodzenie obowiązujące w danym czasie (od którego były odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy),
- nie posiada innego źródła dochodu lub działalności zarobkowej, która uniemożliwiałaby status bezrobotnego.
Do okresu zatrudnienia zalicza się nie tylko pracę na podstawie umowy o pracę, ale także inne tytuły, z których opłacane były składki, m.in.:
- umowy zlecenia, jeśli były oskładkowane,
- praca za granicą w krajach UE/EFTA w ramach legalnego zatrudnienia,
- prowadzenie działalności gospodarczej, jeżeli odprowadzane były obowiązkowe składki na Fundusz Pracy,
- służba wojskowa, odbycie stażu z urzędu pracy, niektóre okresy opieki nad dzieckiem,
- praca nakładcza i zatrudnienie na podstawie umowy agencyjnej – jeśli podlegało obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.
Nie każdy, kto traci pracę, automatycznie nabywa prawo do „kuroniówki”. Osoby, które nie spełniają wymogów dotyczących minimalnego okresu zatrudnienia, mogą zostać zarejestrowane jako bezrobotne i korzystać z pomocy urzędu pracy (np. doradztwa zawodowego, szkoleń), ale nie będą otrzymywały zasiłku.
Status bezrobotnego a możliwość uzyskania świadczenia
Aby móc skorzystać z prawa do zasiłku dla bezrobotnych, należy najpierw uzyskać status osoby bezrobotnej, czyli zostać zarejestrowanym w powiatowym urzędzie pracy i spełniać wymogi formalne określone w ustawie. Osoba taka musi:
- nie być zatrudniona ani nie wykonywać innej pracy zarobkowej,
- nie prowadzić działalności gospodarczej,
- być zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy,
- nie uczyć się w systemie dziennym (osoby uczące się w systemie dziennym nie mogą być zarejestrowane jako bezrobotne, ale mogą zostać uznane za poszukujące pracy),
- złożyć wymagane dokumenty, w tym świadectwa pracy, umowy, zaświadczenia o dochodach i składkach, decyzje ZUS, zaświadczenia o zakończeniu działalności.
W praktyce oznacza to, że osoba starająca się o „kuroniówkę” musi nie tylko wykazać się odpowiednim stażem pracy, ale też spełniać szereg warunków organizacyjnych i prawnych związanych ze statusem bezrobotnego. Istotne jest także, że zasiłek nie przysługuje automatycznie w dniu rejestracji – może istnieć tzw. okres oczekiwania, jeżeli osoba była wcześniej już bezrobotna i np. z własnej winy odmówiła przyjęcia propozycji pracy lub szkolenia.
Zasiłek a inne formy zakończenia zatrudnienia – zwolnienie, porozumienie stron, dyscyplinarka
Rodzaj zakończenia stosunku pracy ma wpływ na moment uzyskania prawa do zasiłku. Osoba, która:
- została zwolniona z przyczyn dotyczących pracodawcy (np. likwidacja stanowiska, redukcja etatów),
- zawarła porozumienie stron, ale z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych,
- otrzymała wypowiedzenie z winy pracodawcy,
nabywa prawo do zasiłku od razu w dniu rejestracji (jeśli spełnia warunki stażowe).
Natomiast osoba, która:
- rozwiązała umowę na własną prośbę,
- zawarła porozumienie stron bez uzasadnienia,
- została zwolniona dyscyplinarnie,
nabywa prawo do zasiłku dopiero po upływie 90 dni od rejestracji – a zasiłek wypłacany jest skróconej liczbie dni, ponieważ okres wypłaty liczony jest od daty rejestracji, a nie od daty nabycia prawa.
Kto jeszcze może ubiegać się o kuroniówkę?
Zasiłek dla bezrobotnych przysługuje również:
- cudzoziemcom legalnie pracującym w Polsce, posiadającym prawo pobytu i ważne zezwolenie na pracę, którzy spełniają wymogi ustawowe (staż, składki, rejestracja),
- rolnikom lub domownikom, którzy zaprzestali prowadzenia gospodarstwa rolnego i spełniają warunki określone w ustawie,
- osobom powracającym z emigracji, które pracowały za granicą w krajach UE/EFTA – pod warunkiem odpowiedniego udokumentowania okresów zatrudnienia i odprowadzanych składek (przeniesienie okresów ubezpieczenia wymaga zaświadczenia U1).
Wszystkie te kategorie wymagają szczegółowej analizy dokumentów oraz potwierdzenia zatrudnienia, dlatego w ich przypadku procedura uzyskania świadczenia może być bardziej złożona i czasochłonna.
Podstawowe zasady – co trzeba zapamiętać?
- Kuroniówka to zasiłek dla bezrobotnych, nie każde zwolnienie uprawnia do jego otrzymania.
- Trzeba mieć co najmniej 365 dni zatrudnienia w ciągu 18 miesięcy przed rejestracją.
- Składki na Fundusz Pracy muszą być opłacane – inaczej okres zatrudnienia się nie liczy.
- Status bezrobotnego można uzyskać tylko przy pełnej gotowości do pracy i braku innych form zarobkowania.
- Rodzaj zakończenia pracy wpływa na termin wypłaty zasiłku.
Prawo do „kuroniówki” to ważna forma zabezpieczenia socjalnego, ale wymaga spełnienia konkretnych warunków formalnych i prawnych. Dlatego przed rejestracją w urzędzie pracy warto dokładnie przeanalizować swoją sytuację zawodową oraz zgromadzić wszystkie dokumenty potwierdzające zatrudnienie i odprowadzane składki. Dzięki temu możliwe będzie szybkie uzyskanie świadczenia i wsparcia w aktywizacji zawodowej.

Wysokość i okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych
Stawki zasiłku dla bezrobotnych – ile wynosi tzw. kuroniówka?
Wysokość zasiłku dla bezrobotnych, potocznie nazywanego kuroniówką, jest określana ustawowo i waloryzowana raz w roku – 1 czerwca. Wysokość świadczenia zależy od stażu pracy osoby bezrobotnej, a także od tego, ile czasu minęło od momentu uzyskania prawa do zasiłku. Przepisy przewidują trzy podstawowe stawki:
- Stawka podstawowa (dla osób ze stażem pracy 5–20 lat),
- Stawka obniżona (dla osób z krótszym stażem niż 5 lat),
- Stawka podwyższona (dla osób z ponad 20-letnim stażem pracy).
Na przykład (na podstawie danych z 2025 roku – wartości orientacyjne):
- przez pierwsze 90 dni zasiłek podstawowy wynosi około 1491,90 zł brutto,
- po 90 dniach zasiłek podstawowy spada do około 1171,60 zł brutto.
Osoby z krótszym lub dłuższym stażem otrzymują świadczenie odpowiednio 80% lub 120% stawki podstawowej. Oznacza to, że osoba z wieloletnim doświadczeniem zawodowym otrzyma wyższe świadczenie, a osoba rozpoczynająca dopiero aktywność na rynku pracy – nieco niższe.
Do tych kwot należy jeszcze doliczyć ewentualne składki zdrowotne (odprowadzane przez urząd), natomiast zasiłek podlega opodatkowaniu – w rozliczeniu rocznym PIT urząd pracy wystawia odpowiedni formularz (PIT-11).
Wysokość netto – ile realnie trafia na konto?
W praktyce, po odliczeniu składki zdrowotnej, bezrobotny otrzymuje:
- przez pierwsze 3 miesiące – około 1330–1350 zł netto,
- po upływie 90 dni – około 1040–1070 zł netto.
Różnice te wynikają nie tylko z wysokości brutto, ale również z regionalnych różnic w sposobie naliczania świadczenia, sposobu waloryzacji, oraz naliczania dni zasiłkowych (niektóre dni nie są brane pod uwagę, np. dni z zawieszeniem wypłaty świadczenia).
Okres pobierania zasiłku – ile czasu przysługuje kuroniówka?
Standardowo zasiłek dla bezrobotnych przysługuje przez 180 dni od dnia nabycia prawa do jego pobierania. Jednak w niektórych przypadkach okres ten może zostać wydłużony do 365 dni, jeżeli:
- osoba zamieszkuje na terenie powiatu, w którym stopa bezrobocia przekracza 150% średniej krajowej,
- osoba ukończyła co najmniej 50 lat i jednocześnie posiada co najmniej 20-letni staż pracy,
- osoba utrzymuje co najmniej jedno dziecko w wieku do 15 lat, a jej małżonek także utracił pracę i jest zarejestrowany jako bezrobotny bez prawa do zasiłku.
W praktyce oznacza to, że większość osób w Polsce otrzymuje kuroniówkę przez pół roku, natomiast osoby spełniające szczególne warunki – przez pełny rok. Wysokość świadczenia przez cały okres nie jest jednolita – po 90 dniach następuje obniżenie stawki.
Waloryzacja i zmiany stawek – dlaczego warto śledzić aktualizacje?
Warto mieć świadomość, że wysokość zasiłku zmienia się co roku, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rodziny i Polityki Społecznej. Zmiany te są publikowane w Dzienniku Ustaw i obowiązują od 1 czerwca danego roku. Podwyżki są zazwyczaj niewielkie, ale mają wpływ na realną wartość świadczenia, zwłaszcza w czasach wysokiej inflacji.
Dodatkowo, zmiany przepisów mogą wpływać na:
- sposób naliczania stażu,
- okres przysługiwania świadczenia,
- możliwość łączenia zasiłku z innymi formami aktywności (np. szkoleniami).
Dlatego osoby pobierające zasiłek lub planujące rejestrację powinny regularnie śledzić oficjalne strony urzędów pracy i komunikaty ministerstwa, aby mieć aktualne informacje o przysługujących im prawach.
Inne świadczenia towarzyszące kuroniówce
W niektórych sytuacjach osoba bezrobotna może ubiegać się także o dodatkowe świadczenia, związane z aktywizacją zawodową:
- dodatki aktywizacyjne, jeśli samodzielnie znajdzie zatrudnienie,
- świadczenia szkoleniowe lub stypendium, jeśli uczestniczy w kursach finansowanych przez urząd pracy,
- zwrot kosztów dojazdu, jeśli musi dojeżdżać do nowego miejsca pracy lub szkolenia,
- jednorazowa dotacja na rozpoczęcie działalności gospodarczej, przyznawana po złożeniu odpowiedniego wniosku i uzyskaniu akceptacji.
Wszystkie te elementy są częścią szeroko pojętej polityki rynku pracy, a ich dostępność zależy od lokalnego budżetu, polityki urzędu pracy oraz decyzji doradców zawodowych. Oznacza to, że osoba pobierająca zasiłek ma możliwość aktywnego kształtowania swojej ścieżki powrotu na rynek pracy, jeśli tylko wykazuje odpowiednie zaangażowanie.
Czy kuroniówka to świadczenie gwarantowane?
Zasiłek dla bezrobotnych, mimo że ma charakter świadczenia publicznego, nie przysługuje każdemu – o czym wiele osób zapomina. Kluczowym warunkiem jest nie tylko rejestracja w urzędzie pracy, ale przede wszystkim udokumentowane zatrudnienie i opłacane składki na Fundusz Pracy. Oznacza to, że:
- osoby zatrudnione na czarno lub na umowach bez odprowadzania składek – nie mają prawa do zasiłku,
- osoby wykonujące działalność gospodarczą, które nie opłacały składki FP – również nie otrzymają świadczenia,
- osoby, które rozwiązały umowę z własnej inicjatywy, mogą otrzymać zasiłek dopiero po 90 dniach,
- czas wypłaty zasiłku może być skrócony, jeśli dana osoba wcześniej już korzystała z tego świadczenia i nie upłynął wymagany okres karencji.
W praktyce oznacza to, że nie każda osoba bez pracy otrzyma kuroniówkę – a uzyskanie prawa do świadczenia wymaga nie tylko spełnienia warunków ustawowych, ale też ich prawidłowego udokumentowania.

Obowiązki i ograniczenia dla osób pobierających zasiłek dla bezrobotnych
Aktywność zawodowa a utrzymanie prawa do kuroniówki
Osoba zarejestrowana jako bezrobotna z prawem do zasiłku zobowiązana jest do aktywnego poszukiwania pracy i współpracy z urzędnikiem prowadzącym. Oznacza to m.in. obowiązek:
- stawiania się na wezwania urzędu pracy w wyznaczonych terminach,
- uczestnictwa w szkoleniach, spotkaniach, stażach lub innych formach aktywizacji,
- nieodmawiania bez uzasadnienia proponowanej oferty zatrudnienia lub kursu,
- informowania urzędu o każdej zmianie sytuacji życiowej lub zawodowej, np. podjęciu pracy, rozpoczęciu studiów, wyjeździe za granicę.
Niespełnienie tych obowiązków może skutkować utraceniem statusu osoby bezrobotnej, a tym samym – utratą prawa do zasiłku. W niektórych przypadkach urząd może zastosować okresy karencji (najczęściej 120 lub 180 dni), po których ponowne uzyskanie świadczenia będzie możliwe dopiero po spełnieniu dodatkowych warunków.
Zasiłek a podjęcie pracy – czy można dorabiać?
Osoba pobierająca zasiłek dla bezrobotnych nie może wykonywać żadnej pracy zarobkowej, niezależnie od jej formy – czy to będzie umowa o dzieło, umowa zlecenia, działalność gospodarcza, czy nawet krótkotrwała praca sezonowa. Nawet niewielkie wynagrodzenie oznacza utratę statusu bezrobotnego, a tym samym – wstrzymanie wypłaty świadczenia.
Jeśli osoba zarejestrowana jako bezrobotna podejmie zatrudnienie i nie poinformuje o tym urzędu, naraża się nie tylko na zwrot niesłusznie pobranych świadczeń, ale również na odpowiedzialność karną za wyłudzenie świadczeń publicznych.
Jedynym wyjątkiem są dofinansowane staże i prace interwencyjne z urzędu pracy, które są częścią aktywizacji zawodowej – jednak one również kończą okres wypłaty zasiłku, choć mogą być objęte innym typem wsparcia finansowego, np. stypendium.
Wyjazd za granicę a prawo do zasiłku
Wyjazd za granicę na dłużej niż kilka dni wymaga zgłoszenia do urzędu pracy i często skutkuje czasowym zawieszeniem statusu bezrobotnego. Jeżeli osoba pobierająca zasiłek:
- wyjedzie bez zgłoszenia,
- nie odbierze wezwania do stawienia się w urzędzie,
- nie uczestniczy w obowiązkowych formach aktywizacji,
wówczas urząd może cofnąć status bezrobotnego i żądać zwrotu świadczenia, jeśli doszło do jego wypłaty mimo niespełnienia warunków.
W sytuacji tymczasowego wyjazdu (np. na kilka dni w celach zdrowotnych czy rodzinnych), możliwe jest wcześniejsze ustalenie nowego terminu wizyty w urzędzie – ale wymaga to formalności i zgody urzędnika prowadzącego.
Osoba planująca wyjazd do innego kraju UE/EFTA w celu poszukiwania pracy może jednak skorzystać z instytucji transferu zasiłku za granicę (formularz U2) – pod warunkiem spełnienia określonych warunków, m.in. wcześniejszego pobierania zasiłku w Polsce przez co najmniej 4 tygodnie. Transfer ten umożliwia poszukiwanie pracy w innym kraju UE bez utraty prawa do zasiłku przez okres 3 miesięcy (z możliwością przedłużenia do 6 miesięcy).
Jak stracić zasiłek – najczęstsze błędy bezrobotnych
Do najczęstszych sytuacji, które skutkują utratą prawa do kuroniówki, należą:
- nieusprawiedliwiona nieobecność w urzędzie pracy,
- odmowa przyjęcia pracy, szkolenia lub stażu bez ważnej przyczyny,
- niewywiązywanie się z obowiązku informacyjnego,
- zatajenie podjęcia pracy lub innej działalności zarobkowej,
- niepoinformowanie o zmianie miejsca zamieszkania lub danych kontaktowych.
Utrata prawa do zasiłku nie musi być jednak ostateczna – po upływie okresu karencji (np. 120 dni) możliwa jest ponowna rejestracja i uzyskanie prawa do świadczenia, jeśli wszystkie warunki formalne nadal są spełnione.
Kuroniówka a inne świadczenia społeczne – czy można łączyć?
Zasiłek dla bezrobotnych nie podlega kumulacji z większością innych świadczeń pieniężnych z systemu zabezpieczenia społecznego, takich jak:
- świadczenie rehabilitacyjne czy zasiłek chorobowy,
- świadczenie pielęgnacyjne,
- świadczenie przedemerytalne,
- świadczenie postojowe (w przypadku kryzysów gospodarczych).
Nie ma natomiast przeszkód, by osoba bezrobotna pobierała jednocześnie zasiłek rodzinny lub świadczenie 500+, jeśli spełnia warunki ich przyznania. Ważne jest jednak, że świadczenia te nie wpływają na wysokość kuroniówki ani jej długość, ponieważ są przyznawane na podstawie odrębnych ustaw.
Z kolei zarejestrowani bezrobotni mogą również być kierowani na kursy zawodowe, szkolenia lub staże – w czasie ich trwania wypłacane jest stypendium szkoleniowe, które zastępuje zasiłek dla bezrobotnych. Oznacza to, że w danym czasie osoba korzysta z jednego źródła wsparcia finansowego – nie może pobierać obu świadczeń równolegle.
Świadczenie a wiek, macierzyństwo i stan zdrowia
Niektóre grupy osób, w tym:
- kobiety w ciąży,
- osoby po 50. roku życia,
- osoby z orzeczoną niepełnosprawnością,
mogą korzystać z dodatkowych form ochrony, wsparcia i priorytetowego traktowania w urzędach pracy – jednak nie przekłada się to na wyższą kwotę zasiłku, a jedynie na łatwiejszy dostęp do ofert pracy, szkoleń i dotacji.
Zasiłek dla bezrobotnych nie jest także zasiłkiem chorobowym – w czasie niezdolności do pracy (np. podczas leczenia szpitalnego) nie przysługuje osobna forma zasiłku chorobowego, ale okres ten zaliczany jest do okresu wypłaty kuroniówki, jeśli bezrobotny wcześniej powiadomi urząd o swojej sytuacji i przedstawi np. zaświadczenie lekarskie.
Dlatego warto pamiętać, że kuroniówka to nie forma stałego zabezpieczenia społecznego, ale instrument tymczasowego wsparcia i aktywizacji zawodowej – a nieodpowiednie korzystanie z niej może nie tylko zakończyć wypłatę, ale również utrudnić powrót na rynek pracy.
Z tego powodu osoby korzystające z kuroniówki powinny traktować ten czas jako moment przejściowy – warto inwestować go w szkolenia, przebranżowienie, rozwój osobisty i poszukiwanie nowych ścieżek zawodowych, zamiast biernego oczekiwania na kolejną wypłatę.
FAQ kuroniówka
Co to jest kuroniówka?
Kuroniówka to potoczne określenie zasiłku dla bezrobotnych, który przysługuje osobom zarejestrowanym w urzędzie pracy, spełniającym określone warunki, m.in. dotyczące wcześniejszego zatrudnienia.
Kto może otrzymać kuroniówkę?
Osoba, która w ciągu ostatnich 18 miesięcy przepracowała co najmniej 365 dni i opłacała składki na Fundusz Pracy, może uzyskać prawo do zasiłku po rejestracji w urzędzie pracy jako bezrobotna.
Ile wynosi zasiłek dla bezrobotnych w 2025 roku?
Wysokość zasiłku zależy od stażu pracy – podstawowa stawka brutto to ok. 1491,90 zł przez pierwsze 90 dni i 1171,60 zł przez pozostały okres (kwoty mogą ulec waloryzacji).
Na jak długo przyznawana jest kuroniówka?
Zasiłek przysługuje przez 180 dni lub 365 dni – w zależności od lokalnej stopy bezrobocia oraz sytuacji życiowej osoby bezrobotnej.
Jakie obowiązki ma osoba pobierająca zasiłek?
Osoba pobierająca kuroniówkę musi aktywnie poszukiwać pracy, regularnie zgłaszać się do urzędu pracy oraz przyjmować propozycje zatrudnienia lub szkoleń – w przeciwnym razie może stracić świadczenie.